അന്ന് എന്‍റെ പ്രതീക്ഷകള്‍ക്ക്
ചിറകുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
മകരമഞ്ഞു പുല്‍കി ഉണര്‍ത്തിയ
മോഹങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ മൊട്ടിട്ടു നിന്നിരുന്നു.
ശിശിരം കൊഴിച്ചിട്ട ഇലകളില്‍
പ്രണയത്തിന്‍റെ കണ്ണ് നീര്‍ത്തുള്ളി ഇറ്റുവീണ
കൌമാര കാലം- ഒക്കെ മറക്കാന്‍
പഠിപ്പിച്ച യൌവ്വനം
പൊള്ളുന്ന ജീവിത വീഥികളില്‍
വിടരാത്ത പ്രണയ പുഷ്പങ്ങള്‍
ഹൃദയത്തെ കുത്തി നോവിക്കുമ്പോള്‍
തളിരനിഞ്ഞ തുളസി പോല്‍
നിന്‍ മുഖം എന്നില്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കും.
പാടി തളര്‍ന്ന വാനമ്പാടികള്‍
നമുക്ക് മംഗളം ഓതില്ല എങ്കിലും
ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി ഞാനി
പ്രണയ പുഷ്പത്തിന്‍ ഇതളുകള്‍
ഒന്ന് നുള്ളി നോവിക്കട്ടെ?
No comments:
Post a Comment