Facebook Badge

Total Pageviews

Monday, June 6, 2011

അവള്‍ വര്‍ഷമേഘം

ഞാന്‍ ആകാശത്തിലേക്ക് നോക്കി
അവിടെ മേഘങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു..
കയ്യില്‍ ഇന്ദ്രധനുസ്സുമായ്‌ പെയ്യുവാന്‍ നില്‍ക്കുന്ന
തുലാവര്‍ഷ മേഘമല്ല....
മഴത്തുള്ളികളെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചു പെയ്യുവാനാകാതെ
നില്‍ക്കുന്ന വര്‍ഷ കാല മേഘം.
നീ ആ മുത്തുകള്‍ പൊഴിക്കുക..
ആ മഴതുള്ളി കിലുക്കം എന്റെ മനസ്സില്‍ കുളിര് നല്‍കട്ടെ.
നീ അവയെ താരാട്ടുക....
അവ എന്റെ മണ്ണില്‍ ചാല് കുത്തട്ടെ...
എന്റെ കണ്‍ പീലികള്‍ക്ക് ഇടയിലൂടെ ഊര്‍ന്നു,
കവിള്‍ തടങ്ങളെ നനയ്ക്കട്ടെ.
പുതു മണ്ണിന്റെ രൂക്ഷ ഗന്ധം
സിരകളില്‍ കാമാഗ്നി പടര്‍ത്തും ..
നാണത്തിന്റെ മുഖപടം ഒരു തേങ്ങലില്‍
മാറുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു.
ഒടുവില്‍ അവളുടെ നേര്‍ത്ത ഞരങ്ങലുകള്‍
മാത്രം ബാക്കി..
വീണ്ടും അവന്‍ അവളെ പുല്‍കി തളര്‍ത്തി...
അവന്റെ കര വലയത്തില്‍ പെട്ട് അവള്‍ ഞെരിഞ്ഞമര്‍ന്നു.
ചുടു ചുംബനത്താല്‍ അവള്‍ വിളറി വെളുത്തു.
ഞാന്‍ നോക്കി നില്‍ക്കെ അവന്‍ അവളെ എങ്ങോട്ടോ കൊണ്ട് പോയി..
നാണമില്ലാത്ത ആ കാറ്റിനെ ഞാന്‍ ശപിച

No comments:

Post a Comment